- yırtıq-deşik
- is. Deşilmiş, yırtılmış yer. Yırtıq-deşiyini tutmaq.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
yırtıq-deşik
Look at other dictionaries:
yırtıq — 1. sif. Cırığı, deşik yeri olan; yırtılmış. Yırtıq corab. Yırtıq ayaqqabı. Yırtıq tutmaq (bir şeyin yırtığını tikmək, gözəmək). – Sikkə olmaz övladının cibində; Rizqləri yırtıq çuval dibində. Q. Z.. Onlar bu gün köçüb düşmüşlər çah üstə; Yırtıq… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
deşik-deşik — sif. Çox deşiyi olan. Deşikdeşik divar. Deşik deşik kağız. Deşikdeşik eləmək – çoxlu deşik açmaq, hər yerini deşmək. Ol siçana çəngini vurdu pişik; Eylədi əndamını deşik deşik. S. Ə. Ş.. – Tikan onun <Salatının> bədənini deşik deşik etmişdi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
deşik — is. 1. Dəlik, dərin daz çuxur. Deşiyi bərkitmək. Deşikdən siçan çıxdı. – Qaranlıq bucaqlarda taxça kimi deşiklərə düzülüb saxsı qab qaşıq, bir iki mis qab. C. M.. // Boşluq, boş yer. <Tülkü> öz heyvanlığı ilə heç bir zaman bir deşiyi olan… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
